zaterdag, januari 10, 2004

De man met witte schoenen

Gisteren was een moeilijke dag. Vol afkeer moest ik me door mijn cursus van financieel beleid heen werken. Nu zijn er wel meer vakken die ik tijdens mijn schoolcarriere geen al te warm hart heb toegedragen (bank- en beurswezen, financi?le planning en controle,...) maar als ik echt een lijstje der meest gore kutvakken zou moeten opstellen dan zou financieel beleid het vak internationale economie danig naar de kroon steken. Niet dat het vak zo zwaar of moeilijk is maar de prof is gewoon een irritante arrogante eikel...hetzelfde geldt eigenlijk ook voor de prof van internationale economie, ja jij ook Verrue!

Vandaag bleek gelukkig dat de cursus nog steeds hetzelfde was en waarom zou het eigenlijk ook anders zijn? Een boek dat door de prof zelf is geschreven en dat volstaat van de zelfverheerlijkende frases en paragrafen, een boek waarin hij met het vingertje de mensen nawijst die twijfelden aan zijn kennis van beleggen (al smalend zou men hem ooit Mister Cash hebben genoemd na een artikel in de FET...of zo wil hij het ons toch laten verstaan), een boek dat je onophoudelijk in het oor staat te roepen "God, ik wou dat ik een Amerikaanse topmanager was"...makes me wanna puke! Microsoft dit, Coca-Cola dat, de cover van Fortune, Forbes met hun lijst van rijkste pummels...allen worden in volle verering meerdere malen aangehaald ook al zijn ze er de helft van de tijd met de haren bijgesleurd om toch maar te bewijzen dat een mens van iets meer mag dromen dan het KMO-milieu. En om te bewijzen dat hij toch helemaal into the international business stuff is, durft hij naast het gebruik van fancy managerwoordjes zoals bijvoorbeeld re-engineering en shareholders value ook nog eens vooroorlogse spellingsregels te gebruiken...wat dacht u bijvoorbeeld van het woord "eksplosief"? Ik zou ook nog eens kunnen beginnen over zijn onontcijferbare grafieken (voornamelijk grafieken met grijze achtergrond en rasters waarop 6 of 7 lichtgekleurde lijnen staan die vervolgens worden afgeprint in zwart-wit op een formaat van 3 bij 4 cm..."hoezo, ge kunt die lijnen niet zien?"), zijn voorliefde om elke slide op te smukken met nietszeggende afbeeldingen en niet te vergeten zijn meer dan irritante stem waar ik gelukkig niet al te veel naar heb moeten luisteren...maar dit alles zou ons te ver leiden en ik zou wel eens een hartkwaal kunnen opdoen.

Maar vreest niet langer vrienden, want deze morgen ben ik mijn examen gaan afleggen (jawel, examens op zaterdagmorgen...quite an outrage) en God zag dat het minstens een 10 ging zijn. Dus beste prof Bellens, stel niet langer mijn kennis in vraag en geef me die meer dan verdiende 10-12-14-16...kthxsterfbye!

Beluisterd: Iron Maiden - Live @ Donington '92, Koxbox - Forever after, Wilco - Yankee Hotel Foxtrot, Spinvis - Spinvis, At the Drive-In - Relationship of command