John Wayne Shot Me - The Purple Hearted Youth Club

Arcadefiguurtjes en floppy diskettes als symbool voor de fun, eenvoud en hun voorliefde voor gekke geluidjes.
3.5/5


"Intercontinental machines", "The tentacle song", "Let sleeping monsters sleep", "Building robots", "Autopilot collisions", "Wubbo Ockels"...met zulke songtitels kunnen we niet anders dan terugdenken aan onze 10-jarige zelve, bezeten door technologie, fantasie en avontuur. Een tijd dat de grotemensenwereld nog zoveel kleiner aanvoelde dan de wereld in ons hoofd en de grootste verschrikkingen zich onder ons bed bevonden.

John Wayne Shot Me is een lo-fi kwartet uit het Nederlandse Ammerzoden dat met "The Purple Hearted Youth Club" aan hun tweede album toe is. Voor wie zich daar heel weinig bij kan voorstellen, denk aan de leefwereld van Air, haal er alle zweverigheid uit en stop er in de plaats pure fun in.

"The Purple Hearted Youth Club" staat van begin tot einde gevuld met onweerstaanbaar geklooi en gepruts en dat is allerminst pejoratief bedoeld. Orgeltjes, banjo's, gewurgde trompetten...alles kan, alles mag en alles klinkt fris.

Als geen ander heeft John Wayne Shot Me verstaan dat mooie liedjes niet noodzakelijk lang hoeven te duren. De gemiddelde JWSM-song klokt dan ook af in de buurt van 2 minuten. Moest er al een reden zijn tot verveling dan is er alleszins geen tijd voor. Daartegenover staat wel het gevaar dat je als luisteraar het gevoel krijgt dat je een hele tijd aan het snacken bent omdat er niets substantiëlers te vinden is.

Voor de rest zijn we niet zo te vinden voor een zoveelste herkauwing van Buffalo Springfield's bekendste lijn uit "For what it's worth" en een track 99 die voorafgegaan wordt door zo'n 80 songs van 4 seconden stilte is een grap die we nu zo onderhand wel beu zijn. Maar goed, het zijn spielereitjes die we van deze kwajongens nog wel willen tolereren.

"The Purple Hearted Youth Club" is een collectie van 19 lo-fi popharmonietjes en -melodietjes die ons met plezier doen vaststellen dat er nog steeds een klein jongetje in ons huist dat plezier beleeft aan de simple things in life. Was dit album een arcadegame, dan wisten we onmiddellijk wat doen bij het verschijnen van het "Insert coin" scherm.