maandag, februari 14, 2005

Wow

Dit is iets wat ik eigenlijk al op zaterdag wou bloggen maar mijn time management skills zijn altijd ietsje rommeliger in het weekend.

Voor wie het gemist zou hebben, vrijdag laatstleden was de dag dat World of Warcraft (kortweg WoW) officieel op het Europese publiek werd losgelaten. Mijn broer was een van de mensen die de massa volgde en zich ook een exemplaar op de kop ging tikken.

Of World of Warcraft de hype waard is, is iets waar ik me als redelijke mmorpg onkundige niet over ga uitspreken. Wat ik wel kan meegeven is dat ik danig onder de indruk was. Niet zozeer de pracht en praal van het spel maar wel de registratie van een account was iets wat mijn brein niet kon bevatten. Blizzard wist me er in 1 klap van te overtuigen dat er nog grotere en onnozele prutsers bestaan dan bij Valve. Het werd een hele lijdensweg om een account te maken.

Toegegeven, de massale toeloop zou menig site uit de lucht slaan. Maar nadat de registratiepagina ongeveer een halve dag offline was gehaald, bleek het grootste leed geleden en kon er eindelijk een account aangemaakt worden...of toch niet?

Dit mochten ik en mijn broer achtereenvolgens vaststellen:
1. Elke pagina van de registratie telde zo'n dertigtal afbeeldingen die steeds moesten geladen worden.
2. Je sessie timede meestal al uit na het invullen van je naam.
3. "Belgium" in de droplist kiezen bleek een incorrect invulveld op te leveren behalve eens om de 10 pogingen.
4. Voor de security check moest je een code uit een gif halen die niet werd weergegeven wegens time-out met de server.
5. De check van creditcard-gegevens resulteerde quasi altijd in een error.
6. De abonnementsformules werden weergegeven maar je aangeduide keuze bleek ongeveer nooit te worden onthouden. Een bepaalde keer werden naast de Franse lijst (Belgium remember?) ook nog eens de Duitse lijst van de abonnementsformules weergegeven.
7. Bij ongeveer elke time-out of error tijdens dit proces moest de procedure volledig opnieuw afgelegd worden.
8. Het heropstarten van de procedure resulteerde soms in een soort van time-out loop. Browser sluiten en weer helemaal opnieuw beginnen leek pas na enkele keren te werken.

Ik weet niet meer precies hoeveel keer we de procedure hebben doorlopen maar het waren zoveel pogingen dat zelfs ik (die na een tijd werd ingeschakeld omdat ik sneller kan typen) ook ongeveer al mijn geduld verloren had. Om half 2 's nachts hadden we eindelijk een login te pakken en kon ie na de eerste officiƫle patch (+30MB aan 6k) eindelijk aan het spelen gaan. En ik kon eindelijk weer wat verder spelen aan Hearts of Iron II.