Asimov - Asimov

Wachten op wat volgen zal
3.2/5

Het gaat weer goed met de Vlaamse rock. Nadat het landschap er enkele jaren quasi onveranderd bij bleef liggen en een aanvoer van vers bloed uitbleef, zien we recent meer en meer jonge bands de neus aan het venster steken. Het Dendermondse viertal Asimov voelt zich niet geïntimeerd door de concurrentie en laat zijn gelijknamige debuut op de mensheid los.

Dat de band op hun site naar The Posies verwijst, verwondert ons hoegenaamd niet. Opener "Mentalistic move" is een klassiek powerpopvoorbeeld: uitgekiende hooks, een degelijke songstructuur en een neus voor catchy lijnen.

Wiens oren "The bitter end" van Placebo best konden aanhoren, zal evenveel plezier beleven aan "A probe", al was het maar omdat de gelijkenis bijwijlen redelijk treffend is. Het te vroeg heen gegane The Sheila Divine weerklinkt in "Dreamlove". Wat ons betreft levert dat de groep 2 bonuspunten op, één voor de goeie muzieksmaak en één voor de perfecte uitwerking.

Daarmee zijn de punten spijtig genoeg ook ongeveer uitgedeeld. We hebben er nog eentje te geef voor "Luxury", een song waar Axl Peleman vast wel nog geld voor zou willen geven. De rest van het album mist evenwel te zeer de spanningskracht die in de eerste songs aanwezig is, en ook de afwisseling is wat zoek. Asimov heeft ons iets te snel te goed verwend, waardoor de overige songs niets anders kunnen doen dan zo goed mogelijk boven de middelmaat proberen uit te stijgen.

Pessimisme is echter niet aan de orde. De wil is er al, nu nog het vermogen om het geheel beter af te werken. Met een naam als Asimov kunnen we uiteraard niet anders dan in spanning uitkijken naar de toekomst.