dinsdag, april 26, 2005

De kleren maken de man (gek)

Ondanks (de wekelijkse) Casual Friday kon ik er niet omheen dat mijn professionele garderobe aan wat uitbreiding toe was. En omdat festival-t-shirts en jeans in een volledig andere league thuis horen dan een maatpak, trok ik afgelopen zaterdag met moeder en al naar de winkel. Het leek net weer alsof ik een jongen van 10 was, zij het dat ik nu wel al weet wanneer ik beter "ja" knik.

Laat het duidelijk zijn, ik haat het om kleren te gaan kopen en ik veronderstel dat ik niet de enige zal zijn onder de mannenbevolking.

Het begint al wanneer je binnenkomt. Altijd, maar dan ook echt altijd, is het er veel te warm. Maar de grote problemen doemen pas op vanaf het tweede kledingrek. Van zodra je daar in de buurt komt, sturen ze de sales rottweiler op je af. "Kan ik soms helpen, meneer?"

Het enige wat je dan nog kan doen, is zo goed mogelijk meewerken om het lijden zo kort mogelijk te houden. Is het al iemand opgevallen dat zo'n rottvrouwen altijd in combinaties praten in plaats van in kledingstukken? En hop, dan sturen ze je met een stapeltje kleren naar het pashokje, waar over het algemeen een stoeltje staat. Niet dat je erop kan gaan zitten, want je moet je kleren toch ergens neerleggen.

Vervolgens is het de beurt aan het klassieke "Gaat het, meneer?". Vrouwen weten immers tot op de seconde hoe lang het duurt om een bepaald kledingstuk aan te trekken. Jaja, beste mannen, onderschat nooit het vrouwelijke instinct. Het enige wat hun instinct ontgaat, is dat mijn scrotum zich niet thuis voelt in een broek vooraleer het de nodige ademruimte heeft. Met 10 seconden "vertraging" stap je dan uit het pashokje waarna het tijd is voor de grote keuring.

Als je geluk hebt, blijft het beperkt tot 1 pirouette. In het slechtste geval stuiven ze weg in alle richtingen om een andere "combinatie" uit de rekken te gaan halen of om een maatje groter erbij te nemen. Gesteld dat we geluk hebben, is het tijd voor de verkoopster om de grens van het goed fatsoen te overschrijden. Dan beginnen ze immers aan het lijstje van de dingen die je niet gekocht hebt, maar die je evenwel beeldig zouden staan in combinatie met datgene wat je gaat kopen. Wanneer ze bot vangen, schakelen ze over op datgene wat binnenkort%2

Jaja, het leven is een strijd.