vrijdag, maart 19, 2004

This could be my lucky day 

Obsessed> ChildeRoland ik heb de vrouw van uw leven ontmoet
pompoen> was het via internet?
backd> bahaha
Obsessed> neen
ChildeRoland> pic?
ChildeRoland> telefoonnummer?
Obsessed> nee, nee en nee op alle volgende vragen
Obsessed> maar
Obsessed> I know where she works :p
ChildeRoland> great...het schipperskwartier?
Obsessed> man zo'n knappe niet gezond
Obsessed> neen
Obsessed> receptioniste bij olivier keukens en badkamers :p
ChildeRoland> damn, ik zal eens moeten rondvragen of er nog iemand een nieuwe keuken of badkamer nodig heeft
* ChildeRoland is now known as CR|fewd
Obsessed> ewel
Obsessed> believe me
Obsessed> da is dus idd de moeite da ge da eens rondvraagt
Obsessed> want DEEM
Obsessed> fuck it
backd> gaan obs
Obsessed> ze had zo nen BH met motiefkes aan :p
backd> en bluvn gaan
Obsessed> deem deem deem
Obsessed> erg knap
Obsessed> maar iet te oud voor me denk ik
Obsessed> ik schat iet van CR zen leeftijd :)
Obsessed> dus CR: go 4 it man
deem is Obs zijn variant van het woordje damn

1. Blijkbaar ben ik dus iemand die op vrouwen valt die BH's dragen met motiefjes. Indien u zo een van die vrouwen kent (of er zelf eentje bent), gelieve mij te contacteren.
2. Indien u toevallig op zoek bent naar een keuken of badkamer in West-Vlaanderen, gelieve me dan te contacteren.
3. Indien u toevallig receptioniste bent bij Olivier keukens en badkamers, gelieve me dan te contacteren.
Dank bij voorbaat!

Beluisterd: The Beatles - Rubber soul, !!! - Me and Giuliani down by the schoolyard, AC/DC - Let there be rock, Daft Punk - Discovery, de Portables - Girls beware, The Swords Project - Entertainment is over if you want it, The Who - Tommy, Lambchop - How I quit smoking

donderdag, maart 18, 2004

Daar is de lente, daar is de zon! 

Het ziet er vandaag niet naar uit een zonnige dag te zijn maar dat was het gisteren alleszins wel en daar moest van geprofiteerd worden, zij het op een sterk sadomasochistisch wijze. Geen terrasjes en geen viering van St. Patrick's Day in de local Irish pub voor mij, wel een eerste keer gaan lopen in het Osbroek om wel 2 verschillende redenen: enerzijds zijn mijn medesportievelingen Peet en Kevin ook opnieuw begonnen met lopen en ik zou niet al te veel fysieke achterstand willen oplopen en anderzijds blijken die extra winterkilootjes van minder voorbijgaande aard te zijn. Nu vragen sommigen zich misschien af waarom ik me zorgen maak om mijn gewicht en daar heb ik, waarde vrienden, slechts 1 antwoord op: Walter Grootaers! (vroeger-nu: de laatste toernee van De Kreuners noemt niet voor niets XXL)

Ik had mijn lesje wel geleerd toen ik vorig jaar voor de allereerste maal was gaan lopen: van bij mij thuis naar het park lopen (ca. 1,5km), een rondje doen in het Osbroek (ca. 3km) en terug naar huis lopen (nog steeds ca. 1,5km) om vervolgens een hele week halfkreupel rond te lopen. Deze keer besloot ik dus met de fiets naar ginder te gaan.
Met de fiets rijden bleek ook niet meer zo vlot te gaan als vroeger en toen ik aankwam, zag het er niet naar uit dat ik veel zou lopen. Ik was dan ook een beetje lusteloos aan het stretchen totdat er mij plots een knappe verschijning voorbijliep (zwart spannend broekje, wit truitje, lang zwart haar op een staartje). Houston, we have motivation! Voor alle zekerheid heb ik toch nog maar even uitgestretcht en dan op eigen tempo de achtervolging gezet.

De deerne in kwestie had ondertussen al een voorsprong van zo'n 80 a 100 meter waardoor ze regelmatig uit mijn gezichtsveld verdween. Krachten doseren en eigen tempo bepalen was dus de boodschap. Toen de omloop van ca. 3km er ongeveer op zat, had ik ze continu in zicht zij het dat er nog een kloof tussen ons gaapte van zo'n 50 meter. Als hieruit nog niet bleek dat ze er fitter aan toe was dan mij besloot ze nog een rondje af te leggen. Snel polste ik even de staat van mijn "dicky ticker" en besloot nog even op de tanden te bijten en door te zetten.

Na meer dan 4km op achtervolgen aangewezen te zijn, haalde ik ze in en het is verbazingwekkend hoe snel die laatste meters overbrugd werden. Door ze in te halen en voorbij te steken, had ik mezelf natuurlijk nog een zwaardere last opgedragen. Een jongedame voorbijsteken, haar enkele seconden een aanblik bieden op je met modder bespaarde kuiten en vervolgens doodvallen ligt nu eenmaal niet in de aard van het mannelijk beestje en zeker niet dit mannelijk beestje. Bijgevolg zag ik me genoodzaakt nog een viertal personen voorbij te steken.
Mijn trots leek gered totdat ik plots gegiechel achter mij hoorde. Blijkbaar vonden enkele meisjes van de atletiekclub het leuker door de modder te lopen dan op de atletiekpiste te trainen en bijgevolg was ik de zoveelste persoon die ze zonder veel moeite inhaalden. Na een tijdje wist ik echter nog een van hen in te halen die het voor de tweede maal op een stappen had gezet (de eerste maal had mijn aanstormend gehijg haar nog terug in beweging gekregen). Uiteindelijk heb ik de 2 volledige rondes uitgelopen, ben ik rustig naar huis gefietst, douche genomen en ben ik naar mijn normen vroeg gaan slapen. Lopen zit er voor de eerstkomende dagen niet meer in.

Moraal van het verhaal: Meisjes...ze maken ons kapot meneer!

Beluisterd: Bob Dylan - Blonde on blonde, Lambchop - Thriller, Pixies - Surfer Rosa/Come on pilgrim, Red House Painters - Down Colorfull Hill, Texas is the Reason - Do you know who you are?, Lambchop - Aw c'mon/No, you c'mon

woensdag, maart 17, 2004

Another blog bites the dust! 

Mijn blogsectie in de links zijn bij deze ongeveer dood verklaard. Een kleine maand geleden berichtte Yoda dat hij enkele dingen wou veranderen in zijn leven. Vermits hij in de tussentijd niets meer gepost heeft, begin ik het ergste te vermoeden. En ons allersympathiekste Johnny Texaco aka Smintjes aka Apollo kwam gisteren met volgende melding op zijn blog:

Ch-ch-ch-chaaaangees!

"Afgelopen week en weekend staat geboekstaafd als de meest heftige, onvoorspelbare en op bepaalde momenten shitty vierdaagse uit m'n leven. Ik heb eigenhandig mogen ervaren wat "the worst timing in the world" concreet inhoudt. Twee dagen niet geslapen van pure zenuwen en "niet weten wat te doen". Maar sinds vandaag is alles in de plooi gevallen, en kan ik met blijdschap melden dat er binnenkort heel wat gaat veranderen in mijn leven. Vraag niet verder, ik geef geen uitleg. Degenen die weten waar ik het over heb, gelieve om voor de hand liggende redenen niets in de comments te zetten.

Dit betekent ook het einde van deze blog. Ik heb het heel graag gedaan, ik ben blij dat jullie allemaal kwamen lezen, en het ga jullie allemaal goed! Tot in de comments van een andere blog, en take care.

Smintjes"


Bij deze dus wil ik Smintjes nogmaals veel geluk wensen in zijn verdere leven en hopelijk kom ik hem ooit nog eens tegen op een of ander muzikaal gebeuren. In de tussentijd zal ik me alvast in het oeuvre van The Mountain Goats proberen in te werken.

De bloglinks zullen momenteel nog blijven staan. Moest er plots nog nieuw blog-bloed opduiken (SineMetu? Iceraider?) of phk eindelijk iets doen aan zijn afgrijselijke spellingsfouten, zal de rubriek blijven staan. Anders zal het bij een van de eerstvolgende opsmukken verdwijnen, zoals uiteindelijk alles wel zal verdwijnen...ik heb al bepaalde plannen in gedachten maar de uitwerking zal nog ff op zich laten wachten. Ik stop er alleszins nog niet mee dus wees niet ongerust. When the going gets tough, the tough go blogging!

Beluisterd: Photek - Solaris, Lambchop - Nixon, Wu-Tang Clan - Enter the Wu-Tang(36 Chambers), Casiocore - The sound of tomorrow today, Sukpatch - Haulin' grass and smokin' ass, Einsturzende Neubauten - Live at Arvika (2000)

Einsturzende Neubauten - Live at Arvika (2000): Die Befindlichkeit des Landes - Die Interimsliebenden - Dingsaller - Haus der Luge - Intro - Newtons Gravitatlichkeit - NNNAAAMMM - Redukt - Silence is sexy - Zebulon

dinsdag, maart 16, 2004

Op de prairie?! 

"All the faces, all the voices blur
Change to one face, change to one voice"

The Cure - Charlotte sometimes

Naast problemen met het korte termijngeheugen die meestal te wijten zijn aan tijdelijke alcoholische factoren, begin ik de laatste tijd meer en meer te merken dat ik problemen heb met dingen te onthouden op middellange en lange termijn...zoals gisteren bijvoorbeeld toen ik verderschreef aan mijn Multiplayer Chronicles. We staan er niet altijd bij stil maar ons brein vervormt, verdraait, verbloemt en vergeet nu eenmaal dingen en spijtig genoeg hebben we daar zelf weinig controle over. De jaren lijken ook voorbij te vliegen als je eens nagaat wanneer bepaalde feiten zich hebben voorgedaan. Ik vermoed dat dit onlosmakelijk verbonden is met het ouder worden.

Daarom een oproep aan alle helderen van geest die me kunnen helpen met het volgende: "Op de prairie!" is een van de gekendste uitroepen uit - ik vermoed - Schalkse Ruiters. Een pint (of warme chocomelk) voor degene die me de gehele context nog eens uit de doeken wil doen in de comments want ik zit er nu al een week mee in mijn hoofd en ik kan me er ongeveer niets meer bij voorstellen buiten het feit dat het iets met seks (of zaadlozingen?) had te maken.

Over herinneringen gesproken trouwens, ik kan me niet meer herinneren of ik nu 1, 5, 10 of 100 afleveringen heb gezien destijds van Bananasplit maar de man die verdomd veel op Luigi de groene loodgieter uit Super Mario Bros leek, Ralph Inbar, is niet meer en mag voortaan vanop een hoge wolk zijn verborgen camera opstellen.

Beluisterd: The Feelies - The good Earth, Eels - Shoothenanny!, Belle & Sebastian - Tigermilk, Explosions in the Sky - How strange, innocence, Lambchop - Hank, Interpol - Turn on the bright lights

maandag, maart 15, 2004

CR goes multiplayer: Part 5 - Inbetween 

Na de breuk van RuLeMode had ik niet direct zin om in een andere clan te stappen. Bijgevolg kon ik weer volop trainen op public servers. Omdat ik sinds mijn begindagen in Day of Defeat steeds met hetzelfde wapen had gespeeld (thompson bij de allies, mp40 bij de axis) besloot ik wat variatie te brengen in mijn wapengebruik en maakte dan ook dankbaar gebruik van de optie "random class". Door deze optie wordt er willekeurig een class voor je uitgekozen naargelang de verdeling van de classes binnen je team. Hoewel ik hierdoor wel regelmatig spawnde als machinegunner, had ik na een verloop van tijd toch wel genoeg met de andere wapens kunnen spelen om ze goed onder de knie te krijgen...zelfs die proppenschieter van een Greasegun. Het zou evenwel nog een hele tijd duren vooraleer ik die opgedane vaardigheden in clanverband kon gebruiken. In die periode die ongeveer een half jaar duurde, had ik echter ook mijn bezigheden op andere vlakken.

Vooreerst hadden we voor de fun onder mijn leiderschap met een paar mensen van RLM en Dragonsworn een Tetrinet clan opgericht onder de welklinkende naam TETN, voluit The Eleet Tetrinet Noobs. We speelden voornamelijk onderling tegen elkaar maar namen ook deel aan een 3vs3 tornooi dat georganiseerd werd door Tetrichamps. Uiteraard maakten we geen schijn van kans maar het was dan ook allemaal puur voor het plezier.
Daarnaast was er nog steeds Day of Defeat waar ik via Obsessed aan verschillende projecten meewerkte: de Telenet admin crew, Team Belgium, dayofdefeat.be (oudere versies), zijn Shoutcast-uitzendingen van internationale wedstrijden, etcetera.

In het najaar van 2002 begon het terug te kriebelen om in clanverband te spelen. Obsessed was iets sneller tot dezelfde conclusie gekomen en had zich aangesloten bij TFA ("The Flemish Army"). Vermits ik ongeveer enkel Obs kende binnen die clan twijfelde ik of ik wel zou joinen. Zelfs een goed gesprek met Panzerfaust aka Panzer wist me niet over de streep te trekken...deels omdat ik nogal onwennig stond tegenover sommigen van TFA en deels omdat er een alternatief was.
Eerder die week had ik immers een war meegespeeld met oAo ("over All opponents") tegen TWR ("The White Rose") wat niet geheel tegen de verwachtingen in resulteerde in een stevige pandoering. Niettemin was de sfeer binnen de clan zeer positief en ontspannen en uit sympathie bleef ik wat rondhangen op hun irc kanaal. Uit de gesprekken die ik met hen had, bleek dat oAo nog geen volwaardige clan was...ze hadden op dat ogenblik slechts 4 vaste leden. Toen enkele dagen later ongeveer duidelijk was dat Yeah de overstap van zijn toenmalige clan naar oAo zou maken, was mijn beslissing gemaakt: in plaats van een bestaande clan te joinen zoals in het verleden, zou ik nu de kans krijgen een clan mee op te bouwen.

To be continued...

Beluisterd: VA - 100% Dyanmite: Ska, soul, rocksteady & funk, Beastie Boys - Hello nasty, Air - Moon safari, Coldplay - Parachutes, Godspeed You black Emperor - Lift yr skinny fists like antennas to heaven, Lou Reed - Berlin, Funeral for a Friend - Casually dressed & deep in conversation, Dopplereffekt - Gesamtkunstwerk, Magnolia - OST, Pink Floyd - A saucerful of secrets, The Libertines - Up the bracket, Pissing Razors - Where we come from

This page is powered by Blogger. Isn't yours?

Weblog Commenting by HaloScan.com