Childe Roland

Verhip, een mens zou zich zowaar terug in de eighties wanen. Terwijl Nena (Fraulein Luftballons) en Kim Wilde (Tits in America) de hitlijsten bezetten met "Anytime, anywhere, anyway does someone really care how the song is titled" vinden anderen van hun leeftijdsgenoten het blijkbaar ook weer tijd om hun pensioenfondsen aan te vullen.
De natte droom van de seventies/eighties, Debbie Harry, heeft haar kornuiten van Blondie opnieuw bijeengeroepen en een nieuwe cd ineengestoken. Of het gaat om pure artistieke uitingsdrang of enkel om het inzamelen van fondsen om haar haarkleurspoelingen en de pralines voor haar pekinees mee te bekostigen, Joost mag het weten.
Voorts hebben Simon Lebon en zijn vriendjes besloten een nieuwe tour te ondernemen in het Noord-Amerikaanse en omdat een ongeluk nooit alleen komt, komt er vermoedelijk nog een nieuw album van hen uit volgend jaar. Akkoord, Duran Duran is in het verleden meermaals verantwoordelijk geweest voor degelijk songmateriaal maar hun laatste noemenswaardige wapenfeit dateert toch intussen al van 1993 ("The wedding album" met daarop de hits "Ordinary world" en "Come undone") dat werd opgevolgd door 3 flops van albums.
And last but not least zouden ook de heren van Tears for Fears ("Shout", "Everybody wants to rule the wolrd") op de proppen komen met een nieuw album.
Ik ben benieuwd hoe deze groepen zich zullen redden in het nieuwe millennium. Sommige comebacks doen nu eenmaal meer kwaad dan goed.

The end is

Deze nacht voor de allerlaatste keer Day of Defeat online gespeeld. Het einde was sowieso nabij want het WON authentication system dat nodig was om online te spelen ging toch binnenkort stilgelegd worden (vandaag trouwens gehoord dat de Telenet server sinds heden op Steam draait) maar nu en dan eens effe afreageren kon geen kwaad. Spijtig genoeg de weinige keren dat ik nog eens speelde was er meestal slechts 5% van de tijd fun te beleven in het beste geval. Echt bekend volk zat er ook niet meer op de serv (enkel huitz nu en dan). Het spelpeil op public servers is altijd al wisselvallig geweest maar blijkbaar koos ik de afgelopen weken steeds de verkeerde momenten uit: er is niks leuk aan elke keer op een server te komen die bevolkt is met highpingers, spawncampers, beachshooters en volk dat om de 3 meter in de grond gaat liggen. Daarom dus einde Day of Defeat...ik denk niet dat ik nog een shooter op een dergelijk niveau zal spelen. It's the end of an era!

the beginning

Dat er knotsgek volk op de wereld rondloopt is al lang geen geheim meer en het idee dat ze soms op dat kleine beeldbakkie in de woonkamer (of slaapkamer in mijn geval) geraken is iedereen ook al gewoon. In tegenstelling tot bijvoorbeeld labiele transseksuelen in een niet nader genoemd huis zijn er gelukkig ook nog gekkerds van goede komaf. Van sommige onder hen zou men zelfs geen enkel teken van absurditeit vermoeden indien ze niet hun eigen biotoop zouden openstellen voor het grote publiek op vrijdagavond. Laat de doe-het-zelf-janet in uzelf weer aan de slag gaan met een hamertjeuuuuh, een zaagskeuuuuh en een beiteltjeuuuuh...haal uw Limburgse poetische perversiteiten terug vanonder het stof...de wereld moet voortaan weer geloven aan uw vetzakkerijen...alle stoelen en weermadammen aan de kant voor de hyperactieve Jos...dames en heren, de absurde komediteiten van meneer Peeters en den Huuuugo Matthijs...vanavond voor het eerst weer opnieuw te bekijken in "Het Peulengaleis" (het peu-len-ga-leeeeis)

Vanavond op Canvas dus om 23u10 (herhaling op maandagavond)

is the end

Deze middag kreeg ik een bericht van mijn anti-virus dat er een trojan gedetecteerd was op mijn systeem. Het gaat om de qhost trojan die gebruik maakt van - hoe kan het ook anders- een exploit in Internet Explorer. Nu mag Internet Explorer dan wel het merendeel van de browsermarkt bezitten, er zijn verschillende andere browsers te vinden die evengoed zoniet beter zijn dan Internet Explorer. Laatst had ik Mozilla al gedownd maar die vond ik nogal log uitvallen. Gelukkig is er Mozilla Firebird. Voor wie ooit NetScape gebruikt heeft als browser zal Mozilla zeer bekend voorkomen. Voor de andere miljoenen die enkel IE kennen, zo moeilijk is Mozilla niet in te stellen en het biedt handige features zoals tabbed windows en een bookmark toolbar. Feel free to download and test it!

ps. Ik link naar de file voor Mozilla Firebird dat een uitgeklede Mozilla versie is die enkel het browsergedeelte beslaat. Wie liever the whole schebang heeft moet maar eens rondkijken op Mozilla.org

Na het vertier van "Witte raven" kwam ik na wat gezap terecht in een documentaire op Nederland genaamd "Tegenlicht". Dit programma handelde over de toekomst van waterstofcellen. Blijkbaar is de documentaire een tweeluik waarvan het tweede deel komende zondag wordt uitgezonden. Het eerste deel had het grotendeels over de verschillende meningen die er zijn over de beschikbare olievoorraden die er momenteel voor handen zijn en diegene die in de toekomst nog zouden kunnen ontgind worden. De naam die al snel viel was M. King Hubbert, een naam die ik me nog herinnerde van mijn cursus energie-economie en die me ook genoeg boeide om nog niet als een zieke hond in mijn bed te kruipen. Hubbert was een geoloog die bij verschillende oliemaatschappijen gewerkt had en die in de jaren '50 een formule ontdekte die een curve beschreef (genaamd "Hubbert's puist") waarop het verbruik en de nog overblijvende reserves van energiebronnen werd uitgezet en weergegeven. Deze curve is ongeveer van dezelfde vorm van de Gauss-curve, die sommigen misschien kennen uit hun lessen wiskunde of statistiek...voor de mensen zonder deze kennis, met wat verbeelding ziet ge er een bult in zoals in een rollercoaster :)
Om even op dat laatste beeld verder te gaan, zoals iedereen weet eenmaal vanboven kan het enkel nog maar naar beneden gaan. En dat is momenteel al aan de hand met de olieproductie...alle wetenschappers zijn het er over eens en er zijn genoeg cijfers en tekens die deze veronderstelling staven. Zo is er bijvoorbeeld het feit dat Saoudi Arabië geen oliereserves meer heeft zodoende dat er voortaan meer en meer schokken komen in de olieprijs. Een wetenschapper stelde het zeer eenvoudig voor met champagneflessen. Elke champagnefles stelde 100 giga olievaten voor als ik me niet vergis. In totaal stonden er nog 9 champagneflessen in de koelkast waarvan er 5 afkomstig zijn van het Midden-Oosten. Uit elke fles kunnen 4 glazen champagne geschonken worden en een glas komt overeen met het huidige wereldolieverbruik. Nu rekening houdend met het feit dat China en India qua bevolking (en ook verbruik) nog in volle expansie zijn en dat ook verschillende ontwikkelingslanden stilaan het pad der industrialisatie opgaan, wil dit zeggen dat de champagne nog sneller zal op zijn. Het grootste probleem is dat dit genegeerd wordt door de meeste politici en bedrijfsleiders.
Gelukkig zijn er stilaan meer en meer doorbraken op het gebied van brandstofcellen en meer bepaald met waterstofcellen. Het ziet er dan ook naar uit dat dit de nieuwe energiebron van de toekomst wordt. Op het einde van de aflevering werd al kort ingegaan op het principe achter waterstofcellen en de voordelen die deze techniek biedt. In de aflevering van komende zondag zal men verder ingaan op de implementatie en toekomstperspectieven van deze technieken. Iedereen die ietwat geinteresseerd is in dit onderwerp doet er dan ook goed aan komende zondag om 21u af te stemmen op Nederland 3.

Zondagavond was mijn verkoudheid in alle hevigheid losgebarsten en waarom dan niet uw eigen als een vod voor de televisie storten. Van "Witte raven" had ik ooit al eens een halve levering gezien en ik verwachtte niet dat mijn hoofdpijn er exponentieel door zou toenemen, zodoende besloot ik maar te kijken. Voor de mensen die het concept niet kennen van het programma: persoon wordt uit zijn leefwereld gehaald en een maand ondergedompeld in een beroep/wereld die nogal haaks op de zijne staat...aan het einde van de maand moet hij erin proberen slagen een jury te misleiden die op zoek is naar de witte raaf.
Deze aflevering draaide alles rond Pieter, een 20-jarige museumsuppoost met een nogal vrouwelijke kant, die in een maand tijd zou omgevormd worden tot een stoere buitenwipper. Museumsuppoost is het beroep waarbij men nogal stil in een hoekje zit te kijken naar mensen die stil staan te kijken naar een schilderij of beeld in een ander hoekje...het was dan ook niet verwonderlijk dat hij grotendeels in een zelfgecreeerde wereld leefde waar de tijd stil bleef staan net zoals in zijn museum. Van zijn vrouwelijke kant zei hij zelf: "ik ben niet homo maar wel een beetje verwijfd". Zelfkennis was hem gelukkig dus niet helemaal onbekend hoewel hij het toch eufemistisch uitdrukte. Hij liep er bij als een te lang uitgevallen sjerpa die qua kledingstijl verloren was gelopen halverwege de Flower Power, de gamma-nichten uit het Peulengaleis zouden maar al te jaloers geweest zijn op zijn coiffure en menig crackhoer loopt schever op de catwalk van Milaan en Parijs...een beetje verwijfd zei u?
Zijn mentors bestonden uit een paar ervaren kleerkasten genaamd Eric en Luc. Ze namen de tijd poetisch uit te weiden over de vaardigheden en sociale capaciteiten die een buitenwipper moest bezitten alhoewel te maken met sommige Neanderthalers men beter op een portie spierbundels en gevechtstechnieken kon rekenen. Al van bij de eerste aanblik van hun leerling vreesden ze dat het een hopeloze zaak zou zijn...and who could blame them?
De lange weg van huppelkut naar buitenwipper was begonnen en het zou een helse rit worden. Het theoretisch examen werd zonder veel problemen behaald maar iedereen had door dat daar het probleem niet lag. Bij een geënsceneerde winkeldiefstal ging hij wel zeer onzeker te werk ("excuseer mevrouw, ik stel voor dat u eventjes terug loopt")...had zich hetzelfde in een museum afgespeeld, de dieven zouden het hele museum leegroven en als teken van medelijden het bordje van de nooduitgang terug schenken aan hem. Bij een boksmatch tegen een vrouwelijke lichtgewicht sparringspartner zag je hem continu smeken de witte handdoek in de ring te gooien hoewel hij na een tijdje toch al eens terug durfde slaan (achteraf: "tja, ik wou ze niet pijn doen maar er tegen verliezen zou ik maar erg vinden"). Zijn looks werden ondertussen bijgemeten (schouderkussentjes, broske, piercing, lange zwarte jas) en ook aan zijn huppelpasje werd gewerkt. Het leek de goede kant op te gaan met Pedro - zijn buitenwippersnaam - maar de eerstvolgende test bleek een dieptepunt: bij het buitenkuisen van volk in een dancing werd hij wel enorm hard weggelachen en als sluitstuk had hij nog een paar klappen naar zijn hoofd gehad van een dronken klant. Het doel leek meer dan ooit onhaalbaar totdat er een gedragstherapeute werd bijgehaald. Je mag er van zeggen wat je wilt maar raar genoeg slaagde ze erin de knaap zelfvertrouwen te geven en zelfs meer...het einde van de maand was daar en hij zou de test moeten afleggen. Hij werd samen met 3 andere portiers beurtelings geposteerd aan de uitgang van een grotere discotheek in het Limburgse. Onder het bezoekend volk bevond zich een acteur die ging proberen binnen te geraken met witte sportschoenen...beats me waarom ge met zulke schoenen niet binnen zou mogen maar ik ben dan ook nog nooit naar die etablissementen geweest. Naar mijn mening liet de acteur zich nogal snel afwimpelen maar ik kan me inbeelden dat ge voor de kleine geldsom die ge krijgt om in zo'n programma mee te spelen niet graag drie keer in elkaar geslaan wordt. Tegen alle verwachtingen in sloeg Pedro glansrijk in zijn opdracht, hij zette een goede buitenwipper neer incluis de killer blik in de ogen...over een ware metamorfose gesproken.
Het spijtige aan het programma vond ik dat de knaap in kwestie niet meer werd gevolgd eenmaal terug in zijn oude leventje...ik ben namelijk echt benieuwd hoeveel volk hij nu nog ongestraft in hun neus zou laten peuteren terwijl ze naar grote kunst aan het kijken zijn :)

Aandacht: 3e blogpost van vandaag

Met enige trots kan ik mededelen dat mijn ouders afgelopen zondag precies 25 jaar gehuwd waren. Rekenwonders ten lande zullen wel doorhebben dat ondergetekende toen in zekere mate al meezat aan de feestdis. Officieel was ik een "accidentje" hoewel in beperkte kring men ervan op de hoogte was dat ik een van de pressiemiddelen was om ervoor te zorgen dat mijn ouders zouden mogen trouwen met toestemming van hun beider ouderparen...en met succes :)
Mijn ouders zijn nooit echt pro grote feesten geweest en gezien het weinige contact we hebben met familie (deels door erfenisperikelen, deels door het in het buitenland wonen van familie) werd besloten om gewoon eens gezellig te gaan eten: mijn ouders, mijn broer en zijn vriendin en ondergetekende. Vermits mijn ouders gedurende de maand oktober een appartementje huren in Wenduine werd afgesproken dat we zouden afzakken naar de kust om daar eens goed te tafelen. En goed was het: scampi's met currysaus, zeeduif, lekkere Tiramisu en als uitsmijter nog 2 cappucino's met een glaasje Bommerlunder bij. Na dit alles gingen we nog ff uitwaaien op de dijk om nadien huiswaarts te keren.

Voor mijn ma en pa: op naar de volgende 25
Voor mijn broer en zijn Isabelle: op naar de eerste ;)

Btw, is het niet typisch...dan gaat ge naar de kust speciaal gaan tafelen en dan nog komt ge volk tegen dat ge kent...it's a small world after all :)

Aandacht: 2e blogpost van vandaag

Pracht van een film...goed verhaal, mooie setting en sterke vertolkingen.

Hoofdrollen: Ethan Hawke, Uma Thurman, Jude Law
IMDB score: 7.5/10

Het verhaal speelt zich af in de toekomst waar nog slechts weinig "natuurlijke" baby's worden geboren. Vincent is een van hen en wil later de ruimte in. Dit kan hij echter niet aangezien hij verschillende gebreken heeft en zijn erfelijk materiaal verantwoordelijk is voor verschillende gezondheidsrisico's. Om toch zijn doel te verwezenlijken neemt hij iemand anders persoonlijkheid over en moet zeer ver gaan om alle tests te misleiden om zo zijn opleiding af te maken als ruimtevaarder.

Of het hem lukt ziet u vanavond op Canvas om 21u

Ok, het begint gezondheidsgewijs weer beter te gaan...heb enkel nog wat meer slaap nodig dan gewoonlijk. Zoals beloofd ga ik vandaag en morgen de schade aan blogposts van afgelopen weekend wat proberen in te halen. Dus laten we even teruggaan naar zaterdagavond laatstleden...

Om half 8 kwam Jos mij ophalen om naar de AB te gaan. In tegenstelling tot de week ervoor waren er quasi geen verkeersproblemen en we stonden al snel in Brussel. Waar we minder geluk in hadden was het feit dat het zaterdagavond was en in de buurt van de Beurs (dat ook vlakbij de Grote Markt en de Rue des Bouchers ligt) een parkeerplaats vinden is dan een beetje zoals een schildpad de 100m laten lopen...het lukt wel maar je hebt er veel geduld voor nodig. Uiteindelijk vonden we een plaatsje voor een met graffiti bespoten garagepoort wat ons enige zekerheid verschafte niet onmiddellijk weggetakeld te worden. Na een tijdje stappen (bericht @ pitah: de rode vlag was weg blijkbaar) kwamen we aan in de AB Club alwaar het voorprogramma van Zoot Woman al ff bezig was. Ze zijn jong, ze komen van Kortrijk, hun zanger heeft een nektapijtje en ze brengen synth- en powerpop met scherpe kantjes aan...ze noemen Goose en zijn hoogstwaarschijnlijk een belofte voor de toekomst (het feit dat ze Humo's Rock Rally wonnen in 2002 bevestigt dit enigszins).
Met een klein beetje vertraging begonnen de kerels van Zoot Woman aan hun optreden. Zoot Woman heeft net hun tweede cd uit getiteld "Zoot Woman" (hun eerste heette "Living in a magazine") en brengt catchy synth pop à la Human League en New Order. Beide albums kwamen ongeveer evenveel aan bod tijdens het optreden en uiteraard werden hun "hits" niet vergeten: "It's automatic", "Living in a magazine" en het recentelijke "Grey day". Na een vijftiental nummers zat er het optreden op. Ik verwachtte dat ze tijdens het bissen hun cover van de Kraftwerk klassieker "The model" zouden spelen maar dit bleek niet het geval. In de plaats kregen we een stevige klassieker: "Helter skelter" van The Beatles. Toen het nummer gedaan was (en tevens ook het concert spijtig genoeg), viel het me pas op dat de gitarist met de drummer veranderd had...which was quite a surprise want er was wel zeer stevig gedrumd en ge-gitaar-d geweest. Slotconclusie: wederom 2 goeie optredens gezien van "kleinere" groepen die er nog duidelijk fun in hebben en dit alles voor 10 Euro...de AB blijft duidelijk de place-to-be.

* De recentste single van Goose noemt "Audience" en kan tesamen met de b-kant ervan gedownload worden op hun officiële site onder GooseAudio
* Snippets van het album "Zoot Woman" vallen hier te beluisteren

Vandaag koortsachtig op zoek geweest (letterlijk en figuurlijk) achter een exemplaar van De Standaard. In zombie toestand heb ik me naar meer dan vijf krantenwinkels moeten begeven vooraleer ik er eentje vasthad :(

Soit, wegens het nogal suffig en slapjes zijn zal er ook vandaag niet veel uit mijn toetsenbord komen...hopelijk heb ik morgen wat meer fut om nog een paar posts te doen over het voorbije weekend.